Sıradaki
5
İptal

Barış Manço - Dut Ağacı

  • 22 Nisan 2017, Cumartesi - 12:36 tarihinde eklendi.
  • Kategori Pop

  • Bu sabah doğup büyüdüğüm mahallenin sokaklarında dolaştım
    Çocukluğumu tekrar yaşamak istedim bu sabah
    Ve bir an keşke bugün Hiç olmasaymış diy...
    Bu sabah doğup büyüdüğüm mahallenin sokaklarında dolaştım
    Çocukluğumu tekrar yaşamak istedim bu sabah
    Ve bir an keşke bugün Hiç olmasaymış diye düşündüm keşke
    dün dün kalsaymış

    Şu sağdaki iki katlı ev Nezahat hanımlarındı galiba
    Yok yok bu Yekta beylerinki olmalı
    Nezahat hanımlarınkinin yanı top oynadığımız boş arsaydı
    İyi ama nerde boş arsa ya bakla tarlası peki taş mektep

    Nerdeler kimler götürdü kimler çaldı o güzelim anıları
    benden
    Birden Rıza amcayı gördüm yine o dut ağacının altında
    oturuyordu
    Koştum ellerine sarıldım önce tanımadı sonra rıza amcanın
    Sımsıcak ellerinde çocukluğumu yeniden yaşamaya başladım

    Tam karşımızdaki evin üçüncü katında otururlardı
    Ondört yaşında boyanmaya başladığından mahalleli
    Sonunu iyi görmezdi doğrusu bu kız çok tango olmuş derlerdi

    Evlenmiş iki sokak öteye taşınmışlar
    Eskisi gibimi diye sordum
    Eskisi gibiymiş biraz kilo almış o kadar olsun
    Kim bilir kilolu olmak bile ne yakışmıştır ona zaten ne
    yakışmazdı ki

    Rengini beğenmedim bugün Rıza amca
    Üstelik bayağı süzülmüşsün
    Tabi gece hayatı içki sigara bakmıyorsunuz ki kendinize
    İlahi Rıza amca
    Birlikler umumi katipliğinden emekli oluvereli
    Gecesi gündüzü bu dut ağacının altında geçerdi

    Son üç sadrazamı ve
    Cumhuriyetten bu yana bütün başvekilleri
    Sırasıyla ezbere bilir bize de saydırırdı çocukluğumuzda
    Hala hatırlıyor musun diye sordum
    Hatırlıyor muyum hiç unutmamıştım ki

    Bilekten bağlı açık sandaletler giyerdi
    Nedense pek derin bir iz bıraktı
    Bende bu sandaletler bir de
    Kol altları genişçe oyulmuş pembe bulüzü
    İlk sigarasını yakışımı hatırlıyorum da
    Ne gururlanmıştım yarabbim
    Nasıl bakmıştı gözlerime yıllar yılı bu bakışlarla yaşadım
    Onlarla uyudum onlarla uyandım şimdi kim bilir
    Hangi eller yakıyordur sigarasını
    Oysa bu dut ağacının altında
    Söz vermiştim söz söz söz hep lafta kaldı dedi Rıza amca

    Yıkılmadık ev bırakmadılar mahallede evlerle beraber
    Bahçeler de yok oldu
    Bir şu dut ağacı kaldı onu kesmeseler bari
    Birden gözleri parladı
    sahi sen televizyona filan çıkıyorsun dedi
    Tabi ya seni dinlerler bir seferinde
    Söyle çık pat pat söyle
    Şu dut ağacını kesmesinler de

    Aslında dizlerinde derman olsa nafa vekilini bile çıkarırdı
    Rıza amca ama gençler ne güne duruyordu ki
    Söz verdim Rıza amcaya
    Dut ağacını kestirmeyeceğime söz verdim

    Dünü bilmeden bugünü yaşamanın bedeli öylesine ağırdı ki
    Yarını bugünden kurtarmak için hayatımda
    İkinci kez söz verdim
    Birinciyi tutamamıştım ama
    İkinci sözümü tutacağıma söz verdim
  • şarkılar müzikler eski şarkılar özgün nostalji dinle türk halk müziği
daha fazla göster daha az göster

    Yorumlar (0)
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır. Sitemize erişerek çerez kullanımını kabul etmiş sayılıyorsunuz.
Çerez PolitikasıKabul Et ve Kapat