Cengiz Kurtoğlu - Musalla Taşı

dünyada biricik sevdiğim sendin, kaderi yenip de evlensek derdin;
gelinlik yerine kefeni giydin, kucakladı seni musalla taşı…
gariban bırakıp beni terk ettin, kucakladı seni musalla taşı…
aşkınla kahroldum döndüm deliye, gözyaşlarım bana senden hediye;
razıydım seninle her türlü derde, sana yuva oldu musalla taşı,
ömrün son durağı musalla taşı…
kara kaş, kara göz şimdi nerede? umudum yarınım kaldı geride…
ben artık neyleyim onsuz alemde, beni de kucakla musalla taşı…
bir nefes kalmadı şu bedenimde, beni de kucakla musalla taşı…
son yolculuk için çakılmış kasa, ne olur son defa kalkıp bir baksa;
çark böyle dönüyor, değişmez yasa; kaderin yazgısı musalla taşı…
ömrün son durağı musalla taşı…