Ben Erkek Peşinde Koşan Kızlardan Değilim

1968, Tahran. 'Şah' Muhammet Rıza Pehlevi döneminde iki genç. El ele ve mutlu gibiler. Keşke her şey göründüğü gibi olsa. Ayten "Senden düğün dernek isteyen mi var? Mütevazı bir nikâh bana yeter de artar bile" diye yırtınıyor. Cihangir, belli ki bu ilişkiden bıkmış, bahane peşinde; "Yoo, olmaz öyle şey. Şerefimize münasip şekilde evlenmeliyiz... Çok beklemeyeceksin. Yakında bol paraya kavuşuyorum. Fabrikadaki hisselerimi satmak üzereyim." Biraz daha sabretmeliymiş. 'Sabrede sabrede sabır taşına dönen' genç kızın neden acele ettiği ise ortada; Çünkü bu ilişkiden bir çocuğu var.